शाई

आजपर्यंत खूप लिहिले, खूप खर्ची घातले ताव
पांढ~यावरती काळे करून लेखनावरती मारला ताव
आखिव-कोरे मिळतील ते ते, सारे टाक वापरले
हिरवी, काळी, निळी शाई-सारे रंग वापरले
कथा, नाटके खूप लिहिली, कवितांना गणती नाही
सुचेल तेव्हा लिहीत गेलो, सुचत नव्हते तेव्हाही
कुणि वदले, ‘ दे फेकुन शाई- कर रक्ताची, आणि लिही-’
सारे होते जमले, परंतु हेच मात्र जमले नाही
अर्थ याचा असा नव्हे, की अंगामध्ये नव्हते रक्त
लिहिता लिहिता त्यचीही पण झाली होती ‘कँमल इंक”