बुधवार, १६ नोव्हेंबर, २०११

बुजगावणे / सात कविता

॥१॥
पिकाची राखण म्हणून
बुजगावण्याची नेमणूक केली
एक दिवस सारी जमीन
बुजगावण्यानेच हडप केली

॥२॥
जेव्हा
बुजगावणीच कसू लागतात
ताब्यात शेत घेऊन
शेतक~याला जगावे लागते
केवळ एक बुजगावणे म्हणून...

॥३॥
गच्च कणसातील
प्रत्येक दाण्याचे करावयाचे असते,
बुजगावण्याने संरक्षण
न करता कणाचेही भक्षण...

॥४॥
पिकाची राखण म्हणून
बुजगावण्यास उभे केले
बघता बघता एक दिवस,
बुजगावणेच चोरीस गेले...

॥५॥
ही बुजगावणी
शेतातच खत होणारी
खत खाल्लेल्या पिकाची
राखण करणारी...

॥६॥
तिन्हीसांज टळल्यावर
अवघे आकाशच बनते
एक भेसूर बुजगावणे,
चुनेरी टिळ्याटिळ्यांचे..

॥७॥
सारी बुजगावणीच
या शेतातली,
‘त्या’ बुजगावण्याच्या....
(विशाखा : दिवाळी-२०००/ पुणे)

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा