शनिवार, १९ नोव्हेंबर, २०११

अश्रू

आई-बाप-भाऊसुद्धा जेव्हा सोडून गेले होते
तेव्हासुद्धा माझे डोळे मुळीच ओले झाले नव्हते
फार काय, ‘सौ.’ ही जेव्हा रुसून गेली होती दूर
तेही सहन केले, मात्र डोळां नव्हता आला पूर
पहिल्या, दुस~या, तिस~या, चौथ्या-थेट सा~या यत्तांमध्ये
नापास होत गेलो तरी, डोळ्यात पाणी आले नव्हते
किती किती दु:खे आली, रडवायला माझ्याकडे
नाही रडलो, रडत गेली तीच पाहत माझ्याकडे
अश्रू गाळून कोणापुढे कधीच मागत नाही भीक
अपवाद एक-जेव्हा येतो दाढी करण्याला नाभिक...

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा