जन्माला येतानाच तू आलास-
हाती पूजेचे आकाश तबक घेऊन,
महन्मंगल स्तोत्रे गात,
आषाढ-घंटा वाजवीत,
स्वातंत्र्यलक्ष्मीचा पूजारी म्हणून!
भागीरथीच्या मनातही
मलीनभाव निर्माण करणा~या
भावजीवनाने
तू तिला स्नान घातलेस
संकल्पसिद्ध
अन लाविलेस भाळावर
पिंपळपानालाही नगण्य लेखणारे रक्तगंध!
सजविलेस, नटविलेस नखशिखांत
श्वाससुमनांनी
ज्यांना एक च माहीत होते फक्त-
फुलणे-फुलणे!
तू अजिंक्य!
पण तुलाही क्षणभर जिंकलेच
तुझ्याच डोळ्यांतील आसवांनी...
धूर्जटीमनाने सारे सारे प्राशन करणारा तू
पण तुलाही एक हुंदका फुटलाच...
म्हणालास: ‘ने मजशी ने-’
पण,
पण तुझ्या प्राणाची तळमळ
निर्दय सागराने जाणली नाही...
किनारा-दर्शनाची तुझी इच्छाकळी
त्याने उमलविली नाही...
लाटांच्या अब्ज अब्ज हातांनी
ढकलत, ढकलत शेवटी त्याने
किना~यावर एकच आणली-
तुझी वस्त्रे!
रक्तभिजली वीर वस्त्रे....
( `दै.सकाळ’-कोल्हापूर / ८ मार्च १९८७)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा