॥१॥
खुर्चीत बसलेल्या लहान मुलांचे पाय
जमिनीला टेकत नाहीत,
लहान मुलांचेच कशाला?
मोठयांचेही टेकत नाहीत...
॥२॥
तो चेनस्मोकर
रात्रंदिवस धूम्रपान करतो,
देवापुढची उदबत्तीही तो
सिगारप्रमाणे पेटवतो!
॥३॥
मृगशीर्ष-गुरुवार उजाडला,
की मला भीती वाटू लागते,
फक्त मलाच नाही-
फळझाडांनाही वाटू लागते...
॥४॥
गडद, गार, भोर, भडक-
शुभ्र, धम्मक, जर्द, किट्ट,
शब्दांच्या दुनियेतही असते
रंगांची एक बाजारपेठ!
॥५॥
कळीला पदर आल्याची वार्ता
वा~यासारखी पसरली,
फुलपाखरांनी गर्दी केली!
॥६॥
एक मोलकरीण
बारा घरचं धुणं-भांडी करते
अनुवादकाचे कामसुद्धा आणखी काय असते?
॥७॥
हे फूल....मलूल!
निजजीवनाचा गंध देता देता
सुकलेले......सुखावलेले!!
(‘बेळगाव समाचार’- बेळगाव/ दिवाळी-२००१)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा